Nazwa forum

Sądzę, że taka dziewczyna może sobie poradzić w takiej sytuacji, jeżeli ktoś bliski jej pomoże opiekować się takim maluchem...otóż osobiśćie ja nie wiem czy dałabym radę w wychowaniu maluszka, bym muśiała mieć fajnego chłopaka który by mnie nie opuśćił w takiej sytuacji i wspaniałych rodziców którzy by mnie zrozumieli:)

Pozdrawiam

Do mnie do szkoły chodzi dziewczyna która w wieku 15 lat zaszła w ciążę. Oczywiście co w tym wieku może poradzic dziewczyna która nadal jest na utrzymaniu rodziców, może liczyc tylko na ich wsparcie. Ona chodzi do szkoły a córeczkę zostawia w domu pod opieką dziadków dziecka. Dosłownie przerąbane.

Masz rację Ja też jeszcze nie chce miec dzidziusia. Najpierw muszę stworzyc odpowiednie warunki dla dziecka i przyszłej żony.

ehh moja koleżanka  w wieku 16-nastu lat miała już dwójkę dzieci ( dodam, że to nie były bliźniaki). Niestety nie miała tez za wielkiego wsparcia, bo wychowała się w domu dziecka. A ojciec jej dziecka, no cóż miał 42, albo 43 lata, Teraz już nie pamiętam tak dokładnie. Oczywiście ożenił się z nią, ale to była ewidentnie sytuacja patologiczna.

Fakt, że tak młoda osoba ma 2 dzieci już dla mnie samo w sobie jest patologią. Przypomnę, że w świetle prawa seks można uprawiać po skończeniu 15 lat, więc ta dziewczyna była na niego za młoda, a facet powinien być sądzony za pedofilię. Różnica wieku to mi akurat dynda, ale nie jestem w stanie pojąć, co dorosły mężczyzna może chcieć od 14-latki. Normalny, dodam, bo nienormalny to wiadomo.

Jestem bardzo kontra. Oczywiście, w razie wpadki trzeba takiej matce zapewnić pełne wsparcie, ale nie wierzę, żeby nastolatka sobie z tym dobrze poradziła. Macierzyństwo to nie tylko utrzymanie dziecka i fizyczna opieka, ale też psychiczna gotowość matki, odpowiedzialność, prawdziwa chęć do zajmowania się maluchem. Pewnie zdarzają się wyjątki, ale moim zdaniem one jedynie potwierdzają regułę.

Uważam, że bobasy to fajna sprawa.. I wiem, że byłabym się w stanie takim zająć i z pewnością pokochałabym je, aczkolwiek.. Patrząc teraz na moją siostrę, wiem, że nie miałabym cierpliwości. Nie miałabym sił, że wstawać o 5 nad ranem, żeby takie dziecko nakarmić. Poza tym samo ograniczenie wolnego czasu dla siebie.. Wyjść nie można bez dziecka, a dziecka samego w domu zostawić nie można. Jak jest senne to płacze i marudzi. Jak nienajedzone to to samo jest. Takie młode dziewczyny powinny być uświadamiane wcześniej jak dziecko zmienia wszystko. I przynajmniej uważać.